۲-۱-۱۰-۵) زیرساخت های فناوری و مخابراتی
این زیرساخت ها در حقیقت همان زیرساخت های فنی لازم برای تجارت الکترونیکی و بانکداری الکترونیکی میباشد که مهمترین آن ها شامل امکانات مخابراتی پیشرفته، امکان دسترسی به سیستم های ماهواره، شبکه برق مطمئن، امکانات سخت افزاری و نرم افزاری و امکان دسترسی همگان به اینترنت میباشد. تجهیزات و فناوری مخابراتی یکی از مهمترین زیرساخت های مورد نیاز بانکداری الکترونیکی میباشد، به طوری که عدم فراهم آوری و توسعه این نوع زیرساخت، امکان پیاده سازی بانکداری الکترونیکی را نخواهد داشت و به همین علت میباشد که امروزه سرمایه گذاری های عظیمی توسط کشورهای مختلف در زمینه تجهیز و توسعه خطوط مخابراتی پیشرفته و کارا صورت میگیرد. [صیاد آذری، ۱۳۸۹، ص ۲۱].
۲-۱-۱۰-۶) زیرساخت های اقتصادی، انسانی، فرهنگی و آموزشی
در این بخش مدیریت بانکداری الکترونیکی با چالش هایی مواجه خواهد بود. در ابتدا با گرایش به سمت سیستم های بانکداری الکترونیک می بایست بسیاری از روش های کهنه را در قالب این سیستم ها بگنجاند و این خود توجه به اعمال آموزش های لازم برای کارمندان بانک ها را به دنبال خواهد داشت تا با دیدی روشن و بدون ترس از این پدیده جدید استقبال کنند. باید آن ها را توجیه نمود که در بانکداری به شیوه الکترونیکی، بسیاری از کارهای سخت افزاری آن ها حذف شده و در عوض سرعت کار آن ها بالا خواهد رفت، به عبارتی بهتر، بانکداری الکترونیک، نیروهای مؤسسات مالی را از حالت کمّی به کیفی تبدیل خواهد کرد. مسئله دیگر، تطبیق ابزارها و روش های بانکداری الکترونیک با فرهنگ و روحیه و دانش مردم و شرایط فرهنگی جامعه باشد. بدون شک در صورت فراهم نبودن بسترهای فرهنگی و آموزشی مورد نیاز جهت پذیرش بانکداری الکترونیکی توسط مشتریان، شکست تکنولوژی ارائه خدمات الکترونیکی بانکی، علیرغم فراهم شدن تمامی بسترهای امنیتی و فناوری، قابل پیشبینی خواهد بود، به این دلیل که مردم سالهاست با روش های سنتّی خو گرفته اند و شاید به راحتی حاضر به کنار گذاشتن آن ها نباشند. یکی دیگر از عوامل مؤثر بر پذیرش خدمات بانکداری الکترونیکی، میزان نفوذ اینترنت و رایانه در جامعه و تعداد افرادی که به اینترنت دسترسی دارند، میباشد. از عوامل محدود کننده نفوذ خدمات بانکداری الکترونیکی در جامعه و در میان مشتریان، فقدان اطمینان بنگاه های اقتصادی به فعالیّت ها و خدمات بانکداری الکترونیکی و اینترنتی و اولویّت داشتن انسان بر ماشین در ارائه خدمات بانکی میباشد. آن ها هنوز به کارت های هوشمند اعتماد ندارند و یا تلفن های گویا را ابزاری تجملّی و غیر ضروری می دانند و خدمات این سیستم ها را غیر کاربردی و سطحی می دانند. در واقع برای توسعه بانکداری الکترونیکی نیاز جدی به فرهنگ سازی برای جذب و توجیه اقتصادی بهره برداری از این سیستم ها برای مشتریان میباشد. [دعایی، کمالی، ۱۳۸۷، ص ۵۲].
بخش دوم
بانکداری اینترنتی
۲-۲-۱) مقدمه
تحوّلات پرشتاب در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، تغییرات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی گسترده ای را موجب شده است. افزایش دسترسی عموم مردم به اینترنت موجب شده است که امکان استفاده از فناوری های اطلاعاتی از جایگاه ویژه ای برخوردار شود. از سوی دیگر، ویژگی ها و مزایای بی شمار بانکداری اینترنتی از قبیل: عدم وجود محدودیت زمانی و مکانی در استفاده از خدمات بانکی، دسترسی آسان به اطلاعات مورد نیاز، صرفه جویی در زمان مشتریان، کاهش چشمگیر هزینه های استفاده از خدمات بانکی، امکان برخورداری از خدمات متنوع و متناسب با نیاز و…، باعث رشد چشمگیر کاربرد خدمات بانکی اینترنتی شده است. [دیواندری و دلخواه، ۱۳۸۸، ص ۵۴].
مطالعات متعددی نشان داده است که بخش خدمات بانکی آنلاین، سودآورترین بخش فعالیت برای بانک هاست. بانک ها لازم است به منظور موفقیت در صنعت رقابتی بانکداری اینترنتی، به مشتریان خود خدمات با کیفیت ارائه دهند که این امر نیازمند شناسایی شاخص هایی است که به منظور ارتقاء و بهبود کیفیت خدمات ارائه شده به مشتریان، امکان برداشتن گام های لازم برایشان فراهم گردد. بانکداری اینترنتی پدیده ای در حال رشد در کل جهان به ویژه در میان کشورهایی است که زیرساختارهای مناسب بانکداری اینترنتی در آن ها به خوبی توسعه یافته است. [یعقوبی و شاکری، ۱۳۸۸، ص ۲۲].
در دنیای بانکداری اینترنتی عوامل بسیار زایدی وجود دارند که بر تصمیم مشتریان تأثیر گذارند. عواملی مانند کمبود امنیت در شبکه اینترنت، کم بودن اعتماد مشتریان به استفاده از خدمات بانکداری اینترنتی، کیفیت سایت و نحوه طراحی آن، خصوصاًً در نحوه ارائه خدمات و اطلاعات مربوط به آن ها، به بی رغبتی مشتریان در استفاده از خدمات بانکداری اینترنتی منجر میشوند. از سوی دیگر عواملی درونی مانند نگرش ها، عادت ها و ادراکات افراد، تمایل افراد را به استفاده از خدمات بانکداری اینترنتی، مورد تأثیر قرار میدهند. در این بخش به بررسی بانکداری اینترنتی خواهیم پرداخت.
۲-۲-۲) بانکداری اینترنتی
بانکداری اینترنتی، به ارائه خدمات بانکداری الکترونیکی از طریق اینترنت، به وسیله رایانه شخصی یا سایر تجهیزات با قابلیت دسترسی به اینترنت اشاره دارد. بانکداری اینترنتی یکی از مهمترین مدل های بانکداری الکترونیک محسوب می شود. اینترنت بانک در واقع شعبه مجازی و ۲۴ ساعته یک بانک میباشد که به مشتری امکان میدهد، فارغ از قید زمان و مکان، اقدام به تراکنش مالی نماید. اصطلاح بانکداری اینترنتی به کاربرد اینترنت به عنوان یک کانال تحویلداری از راه دور برای خدمات بانکی اشاره دارد که شامل خدمات سنتّی مانند بازکردن حساب یا انتقال وجوه و همین طور خدمات جدید مانند پرداخت های آنلاین و الکترونیک می شود. در این روش، بانک ها از طریق ایجاد یک پایگاه اینترنتی و معرفی آن به مشتریان با آن ها ارتباط برقرار نموده و خدمات خود را از طریق این شبکه به مشتریان ارائه میکنند و مشتریان میتوانند به راحتی از طریق اینترنت و شبکه جهانی، با بانک خود ارتباط برقرار کرده و بدون نیاز به حضور فیزیکی در بانک، فعالیت های خود را انجام دهند. تفاوت بین بانکداری اینترنتی و بانکداری خانگی در این است که برای دستیابی به خدمات بانکی در اینترنت، نیازی به نصب نرم افزارهای اختصاصی نیست و خدمات بانکی از طریق شبکه عمومی اینترنت قابل دستیابی است. [صیاد آذری، ۱۳۸۹، ص ۳۸].