۲-۲-۱۰ الگوهای ارتباطی[۱۹۱]
برای بررسی راهبردهای ویژه و رفتارهای مرتبط با تعارض، محققان الگوهای عمومی ارتباط را که زوج های راضی و ناراضی یا زوجین متجاوز را از هم متمایز می‌سازد را آشکار نموده اند. جای تعجب نیست که، زوج های راضی یا شاد نسبت به زوج های ناراضی عاطفه مثبت نشان می‌دهد و سبک همکاری را به کار می گیرند، در حالی که زوج های ناراضی بیشتر عاطفه منفی، پرخاشگری و اجتناب را به کار می‌برند. زوج های ناراضی و مخصوصاً زوج های متجاوز، الگوهای منفی مخرب متقابل و توالی پرتوقعی – کناره گیری را بیش از زوج های راضی به کار می‌برند.
۲-۲-۱۰-۱ عاطفه مثبت در مقابل عاطفه منفی
گاتمن و همکارانش نخستین کسانی بودند که رفتارهای غیر کلامی زمان تعارض را برای تعیین چگونگی بیان عاطفه منفی و مثبت مرتبط با رضایت رابطه ای تجزیه و تحلیل نمودند. در یک مطالعه مقدماتی گاتمن، مارکمن[۱۹۲] و نوتروژ[۱۹۳] (۱۹۷۷)، علائم چهره ای مانند لبخند زدن، نمایش بیان چهره ای همدلانه، و تکان دادن سر برای نشان دادن توافق را به عنوان بیان غیر کلامی عاطفه مثبت کدگذاری نمودند، در حالی که علائم چهره ای مانند اخم کردن، تمسخر، گریه کردن، نگاه کردن با عصبانیت را به عنوان بیان عاطفه منفی کدگزاری نمودند. گاتمن و دیگران (۱۹۷۷) نشان دادند که نشانگرهای غیر کلامی بهتر از ارتباطات کلامی رضایت زناشویی را پیش‌بینی می‌کنند. زوج های پریشان و ناراضی به احتمال بیشتری عاطفه منفی ابراز می‌کنند و همسر آن ها نیز متقابلاً ارتباط منفی غیر کلامی را نسبت به زوج های خوشبخت بیان می نمایند. در یک مطالعه طولانی مدت همراه با پیگیری ، گاتمن، لیونسون[۱۹۴] و وودین[۱۹۵] (۲۰۰۱) در وارسی خود نشان دادند که چگونگی بیان چهره ای هیجانات مجزا بر نتایج رابطه ای تأثیر خواهد داشت.
بدین‌سان، بیان هیجانات منفی مانند غمگینی، ترس و نفرت ممکن است در یک رابطه به عادت تبدیل شوند، که می تواند به رضایت کمتر منجر گردد، یا چنین تجلیاتی می‌تواند به عنوان علائم مرضی مشکلات رابطه ای بزرگتر رشد یابند. در مجموع، گاتمن و همکارانش (۲۰۰۱) نتیجه گرفتند که بیان چهره ای “عصبانیت، نفرت، اهانت، غمگینی، و ترس، و تمایز بین شادکامی بدون احساس و لبخند واقعی ” در پیش‌بینی پیامدهای رابطه ای اهمیت دارد. دیگر مطالعات نیز به طور فزاینده ای نشان دادند که بیان غیر کلامی عاطفه منفی در روابط آشفته رواج بیشتری دارد، در حالی که بیان عاطفه مثبت در روابط شادمان و زوجین خوشبخت رایج تر است (می توانید کلی[۱۹۶]، فینچمن[۱۹۷] و بیچ[۱۹۸] (۲۰۰۳) را برای مرور بیشتر مطالعه کنید). مخصوصاً، زوج های آشفته گرایش دارند خصومت و خشم بیشتری را نسبت به زوج های خوشبخت در دوره تعامل تعارضی ابراز نمایند (روبرتز[۱۹۹] و کروک آف[۲۰۰]، ۱۹۹۰). در مقابل، زوج های خوشبخت گرایش دارند توافق و مهربانی بیشتری را در دوره اختلاف ابراز نمایند (رون استورف[۲۰۱]، هالوگ[۲۰۲]، اسکیندلر[۲۰۳] و ووجل[۲۰۴]، ۱۹۸۴؛ اسکاپ[۲۰۵]، ۱۹۸۴). تحقیقات همچنین نشان دادند که تجربه ذهنی عاطفی در دوره تعارض رضایت زناشویی کنونی و بعدی را پیش‌بینی می کند. مخصوصاً ، لیونسون و همکارانش دریافتند افرادی که عاطفه مثبت بیشتر و عاطفه منفی کمتر گزارش نمودند به احتمال بیشتری در زمان وقوع تعارض (لیونسون، کارستنسن[۲۰۶] و گاتمن، ۱۹۹۴؛ لیونسون و گاتمن، ۱۹۸۳) ، بعلاوه سه سال بعد (لیونسون و گاتمن، ۱۹۸۵) از ازدواج خود رضایت داشتند. تحقیقات گاتمن (۱۹۹۴) نشان داد که صِرف مقدار منفی یا مثبت بودن به اندازه نسبت این عاطفه منفی یا مثبت ابراز شده اهمیت ندارد. روابط رضایت بخش در مقابل تقریباً هر ۵ عبارت مثبت عاطفی فقط یه عبارت منفی ابراز می گردد. به عبارت دیگر، روابط آشفته یا ناپایدار تقریباً نسبت ۸/۰ به ۱ را دارا هستند، یعنی اینکه بیان عبارت های مثبت کمی کمتر از عبارت های منفی است.
مهم نیست چقدر از رابطه خود راضی باشید، تقریبا به طور قطع از شیوه هایی می توانید آن را بهتر کنید. در زمانهایی حتی بهترین دوستان، نزدیک ترین افراد خانواده، و خلاق ترین همکاران ممکن است ناراضی شوند. برخی اوقات این افراد درگیر در رابطه ناراضی هستند. در مواقع دیگر مشکل یک شخص ارتباطی به رابطه ندارد. در هر صورت، یک تمایل برای برقراری ارتباط باعث می شود مسائل بهتری به وجود آیند. ایده های این فصل می‌تواند روابط را در زندگی شما بهبود بخشد. ما صحبت را درباره عواملی که “جو” ارتباطی یا مثبت و منفی را به وجود می آورد شروع می‌کنیم. سپس ما بر شیوه هایی برای درک و فهم و حل تعارضات بین فردی متمرکز خواهیم شد.
۲-۲-۱۱ جو ارتباطی[۲۰۷] در روابط بین فردی
روابط شخصی به میزان زیادی به آب و هوا ارتباط دارد، برخی منصفانه و گرم هستند، در حالی که برخی دیگر متلاطم و سرد هستند؛ برخی از آن ها آلوده و برخی دیگر سالم و تندرست هستند. برخی از روابط جو پایداری دارند، در حالی که برخی دیگر به طور چشمگیری تغییر می کنند. یک لحظه آرام بوده اما لحظه بعد درهم و متلاطم. شما نمی توانید جو ارتباطی را با نگاه کردن به یک دماسنج و یا نگاه کردن به آسمان قابل اندازه گیری کنید، با این وجود این جو وجود دارد.
هر رابطه ای یک احساس، و یک خلق و خوی فراگیر دارد که رنگ تعاملات شرکت کنندگان را مشخص می‌کند. اصطلاح جو ارتباطی به کیفیت عاطفی رابطه اشاره دارد. جو ارتباطی فعالیت های خاصی را شامل نمی شود تا آنجایی که مردم درباره شیوه احساس درباره یکدیگر آن فعالیت ها را به انجام می رسانند. برای مثال، دو کلاس ارتباطات را در نظر بگیرید که در دو کلاس مدت زمان تدریس و برنامه درسی یکسانی دارند. به آسانی م توانید تصور کنید که یکی از این دو کلاس جو دوستانه ای داشته باشد و مکان امنی برای یادگیری در حالی که کلاس دیگر ممکن است سرد و پرتنش یا حتی خصمانه باشد. همان اصول برای فامیل ها، همکاران قابل اعمال است: جو ارتباطی کارکردش بیشتر از روش احساس مردم درباره یکدیگر است تا تکالیفی که به انجام می رسانند.
۲-۲-۱۲ پیامهای تصدیق[۲۰۸] و عدم تصدیق[۲۰۹]
