دوما، قابلیت مقایسه هزینه­ های دست­یابی و انتشار اطلاعات را کاهش می­دهد. بر اساس پژوهش دی­فرانکو و همکاران^[۳۰](۲۰۱۱) زمانی که قابلیت مقایسه بین شرکت­های مختلف وجود دارد هزینه­ دست­یابی به اطلاعات توسط استفاده­کنندگان برون سازمانی کمتر است. شرکت­هایی که قابلیت مقایسه­ بالایی دارند، تحلیل­گران زیاد، دقت پیش ­بینی بالا و پراکندگی کمتر در پیش ­بینی دارند.

­ نتایج پژوهش دی­فرانکو و همکاران(۲۰۱۱) نشان می­دهد زمانی که قابلیت مقایسه­ صورت­های مالی بیشتر است، سطح تحلیل­ها افزایش می­یابد و دقت پیش ­بینی بهبود یافته و کمیت و کیفیت کلی اطلاعات موجود ‌در مورد شرکت­ها را افزایش می­دهد و باعث می­ شود که تحلیل­گران عملکرد گذشته­ی شرکت­ها را بهتر توضیح دهند.

بر اساس یک تفسیر از روش مبتنی بر پیش ­بینی، ‌می‌توان از مشاهده­های واکنش بازار به عنوان رهنمودی برای ارزیابی و انتخاب از میان معیارهای مختلف حسابداری استفاده کرد. بیور و دیوکس^[۳۱] بیان ‌می‌کنند روشی که اعداد سودی به دست دهد که با قیمت اوراق بهادار قوی­ترین رابطه را دارد با اطلاعات حاصل از فرایند کارای تعیین قیمت اوراق بهادار بسیار سازگار است. به بیان دیگر در روش مبتنی بر پیش ­بینی، از اعداد و ارقام حسابداری که دارای قوی­ترین رابطه با قیمت بازار هستند، طرفداری می­ شود (بلکویی،۱۳۸۱).

قیمت سهام در اطلاعات سطح بازار یا صنعت و اطلاعات شرکت­ها منعکس می­ شود. آیرز و فریمن^[۳۲](۱۹۹۷) سود سالانه را به صورت نوآورانه به تغییرات سود سطح صنعت و تغییرات سود سطح شرکت تجزیه کرند و ثبت کردند که تغییرات سود سطح صنعت زودتر در قیمت سهام منعکس می­ شود(چوی و همکاران، ۲۰۱۳).

قابلیت مقایسه باعث بهبود اطلاعات سطح بازار می­ شود و اطلاعات به­خوبی و با دقت بالا می ­توانند نشان­دهنده سود شرکت­ها باشند و در قیمت سهام منعکس شوند.

به طور خلاصه قابلیت مقایسه­ بیشتر به سرمایه ­گذاران در جمع ­آوری و ارزیابی بیشتر صورت­های مالی با هزینه­ کمتر کمک می­ کند و هم­چنین سود جاری سهام اطلاعات سودهای آتی را بهتر منعکس می­ کند. هر چه قابلیت مقایسه بیشتر باشد ضریب واکنش سود نیز بیشتر است(چوی و همکاران، ۲۰۱۳).

۲-۳ پیشینه­ پژوهش

۲-۳-۱ پژوهش­های خارجی

سیمون^[۳۳](۱۹۶۷)،پژوهشی با عنوان مفهوم قابلیت مقایسه در گزارشگری مالی انجام داد و بیان کرد که موضوع قابلیت مقایسه در گزارشگری مالی توجه زیادی را در سال­های اخیر جلب ‌کرده‌است. شواهد زیادی از مقالات متنوع در زمینه ی حسابداری و مالی ‌در مورد قابلیت مقایسه و موضوعات مرتبط مثل یکنواختی وجود دارد. هنوز جنبه­ های ضروری قابلیت مقایسه بخوبی تعریف نشده است در حقیقت نظر بدیهی ‌در مورد تعریف این واژه وجود ندارد. در غیاب یک تعریف حرفه­ای، فنی و یا مفهومی از قابلیت مقایسه، شخص باید بر­اساس معنی و مفهوم پاسخ دهد. بر اساس لغت­نامه کلمه­ قابلیت مقایسه به معنی توانایی قابل مقایسه بودن است. به هر حال قابلیت مقایسه می ­تواند با درجات متفاوتی بیان شود زیرا هر دو چیز می ­تواند مقایسه شود.مقایسه می ­تواند بین چیزهای ناهمگون یا همگون باشد.

چوی و همکاران (۲۰۱۰)، در پژوهشی با عنوان آیا انتشار پیش ­بینی سود توسط مدیر بر رابطه­ بین بازده و سود آتی تاثیر دارد؟ نشان دادند در شرکت­هایی که پیش ­بینی­های مستمر و دقیق­تر انجام می­ دهند، ضریب واکنش سود بالاتر است. زمانی که پیش ­بینی­ها دقیق­تر و مستمر باشند سرمایه ­گذاران بهتر می ­توانند سود آتی را پیش ­بینی کنند. نتایج نشان می­دهد که ارتباط بین بازده و سود آتی در پیش ­بینی­های سه ماهه و کوتاه­مدت بهتر از پیش ­بینی­های سالانه و بلند­مدت است.

وانگ و همکاران^[۳۴](۲۰۱۱)، در پژوهشی با عنوان استانداردهای حسابداری هماهنگ و قابلیت مقایسه­ صورت های مالی، بررسی کردند که آیا هماهنگ­سازی استانداردهای حسابداری قابلیت مقایسه­ اطلاعات مالی را در سراسر کشورها افزایش می­دهد؟ نتایج آن­ها نشان می­دهد که تجربه­ پذیرش اجباری استانداردهای هماهنگ باعث افزایش قابل توجه واکنش بازار به انتشار داوطلبانه­ی سود در مقایسه با انتشار اجباری می­ شود. این افزایش برای افرادی که تجربه­ پذیرش اجباری ندارند، قابل مشاهده نیست. نتایج نشان می­دهد که هماهنگ سازی استانداردهای حسابداری انتقال اطلاعات چند ملیتی را آسان می­ کند و باعث قابلیت مقایسه­ صورت­های مالی می­ شود.

دی فرانکو و همکاران (۲۰۱۱)، اثر قابلیت مقایسه­ حسابداری را بر سطح تحلیل و پیش ­بینی بررسی کردند. نتایج پژوهش آن ها نشان داد زمانی که قابلیت مقایسه­ صورت­های مالی بیشتر است، سطح تحلیل ها افزایش می­یابد و دقت پیش ­بینی بهبود یافته و پراکندگی در پیش ­بینی­ها کاهش می­یابد. هم­چنین نشان دادند که برای یک مجموعه از شرکت­ها، وجود اطلاعات قابل مقایسه، هزینه­ دستیابی به اطلاعات را کاهش می­دهد و کمیت و کیفیت کلی اطلاعات موجود ‌در مورد شرکت­ها را افزایش می­دهد. هم­چنین این امکان را فراهم می­سازد که تحلیل­گران عملکرد گذشته­ی شرکت­ها را بهتر توضیح دهند.

بروچت و همکاران^[۳۵] (۲۰۱۲)، در پژوهشی با عنوان استانداردهای بین ­المللی گزارشگری مالی و قابلیت مقایسه­ صورت­های مالی بررسی کردند که آیا تصویب اجباری استانداردهای بین ­المللی گزارشگری مالی مزایای بازار سرمایه را از طریق افزایش قابلیت مقایسه­ صورت­های مالی افزایش می­دهد؟ آن­ها پیش ­بینی می‌کنند که اگر استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی قابلیت­مقایسه­ صورت­های مالی را بهبود بخشد آن­گاه باید توانایی استفاده­کنندگان درون سازمانی از اطلاعات خصوصی شرکت کاهش یابد. مطابق با این انتظارات آن­ها نشان دادند که بازده­های غیر­عادی خرید­های داخلی به عنوان یک نماینده برای اطلاعات خصوصی با پذیرش استانداردهای بین ­المللی گزارشگری مالی کاهش می­یابد. نتایج مشابهی در نمونه ­های فرعی متعدد برای منزوی کردن تاثیر استانداردهای بین ­المللی گزارشگری مالی بر قابلیت مقایسه به دست آمده است. یافته­ ها نشان می­دهد تصویب اجباری استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی قابلیت مقایسه را بهبود می­بخشد و منجر به افزایش مزایای بازار سرمایه با کاهش توانایی استفاده­کنندگان درون سازمانی از اطلاعات خصوصی می­ شود.